دامپروری در سوریه يكی از جنبه های توسعه سريع بخش کشاورزی بوده و تأثیر عظیمی در امنیت غذايی و اقتصادی سوريه دارد (زنجیره به هم متصلی از کشاورزان، دامپروران، دامپزشكان، متخصصان، داروخانه های دامی و گیاهی، کارخانه های فرآوری پنیر، صنايع کوچک لبنیات و توزيع مواد پروتئینی که وابسته به اين بخش هستند).
جدا از اشتغال زايی بالای اين بخش به صورت مستقیم و غیر مستقیم، اين بخش نیازهای جامعه را در خصوص گوشت، لبنیات، تخم مرغ، چرم و کودهای طبیعی (ضمن تثبیت قیمت های اين اقلام) فراهم خواهد آورد.
دامپروری در سوریه علاوه بر اينكه به عنوان روشی برای حفظ ارزش سرمايه کشاورزان و دامداران مطرح است، به عنوان جايگزينی برای ذخیره سرمايه و سرمايه گذاری نیز مطرح بوده و بازار محصولات کاشته شده برای خوراک دام نیز همیشه برقرار و ثابت خواهد ماند.
ارزش دام موجود در سوریهدر سال ۲۰۱۲ به میزان FAO طبق گزارش
۳،۱۷ میلیارد دلار برآورد گردید که به میزان ۳۷ درصد از کل ارزش محصولات کشاورزی سوريه میباشد (میانگین جهانی ارزش دامپروری نسبت به کشاورزی در جهان ۴۰درصد است)
آمار دام موجود در سوريه در سال ۲۰۱۰ شامل ۱۸ میلیون رأس گوسفند، ۲.۲ میلیون بز، ۱.۱ میلیون گاو، ۱۱هزار و ۴۰۰ اسب، ۷ هزار و ۵۰۰ گاومیش، ۵۴ هزار شتر و ۲۵ میلیون طیور میگردد. ۶۳۷ هزار کندوی زنبور عسل با سیستم جديد و قديمی نیز وجود داشت. نرخ رشد سالیانه دام های مختلف در سوريه حدود ۸.۸ درصد بود. رشد صنعت لبنیات سوريه همگام با رشد جمعیت در اين کشور نبوده و به دلیل کم هزينه بودن بزها، اين نوع دام جهت پرورش در مناطق روستايی از ارجحیت زيادتری نسبت به گوسفند و گاو برخوردار بوده و هستند.
پرورش جوجه های گوشتی و طیور به دلیل اهمیت مصرفی و جايگزينی ارزان گوشت قرمز، در سوريه با متوسط ۲۵ میلیون عدد در سال تولید می شد و دو سوم از اين تعداد را طیور تخم گذار تشكیل می دادند.
پرورش زنبور عسل به عنوان منبع درآمد تكمیلی بسیاری از کشاورزان مورد استفاده است. پرورش دهندگان متخصص کرم ابريشم، تقريباً در سوريه منقرض شده اند. اين در حالی است که سوريه تا پايان قرن گذشته تولید کننده مهمی در صنعت ابريشم بود.
علی رغم وجود خط ساحلی طولانی (بیش از ۱۸۰ کیلومتر) و مجاورت سوريه با دريای مديترانه شرقی، ماهیگیری در اين کشور تقريباً غیر قانونی است و میزان کل ماهیگیری سالانه از ۳ هزار تن تجاوز نمی کند. با اضافه نمودن ماهی های رودخانه ای و پرورشی، اين رقم به ۱۰ هزار تن در سال بالغ میگرديد و سهم ماهی در درآمد سرانه سوريه، کمتر از يک کیلوگرم در سال بود. اين امر حاکی از عدم بهره گیری از روش های نوين صید ماهی و عدم علاقه دولت سوريه برای توسعه اين بخش از اقتصاد است.