صادرات همواره بازار ناپایداری است و صادرکنندگان همیشه باید به دنبال راهی برای تثبیت بازار مصرف خود باشند و یا بازارهای جدیدی را برای خود دست و پا کنند. در ماه های اخیر زمزمه هایی از آینده مبهم صادرات گاز به ترکیه مطرح شده است که با موافقان و مخالفانی همراه است. با توجه به اینکه حذف ایران از معادلات گازی ترکیه به راحتی و در کوتاه مدت اتفاق نخواهد اما ضرورت بررسی بازارهای جدید اجتناب ناپذیر است چراکه صادرات گاز نیز یک امر طولانی مدت است و باید از قبل برای آن برنامه ریزی شود.
ترکیه طی ماه های گذشته با انتشار اخبار جدیدی از اکتشاف میادین گازی و قرارداد جدید گازی با قطر توانسته گزینه های خود برای آینده رایزنی را افزایش دهد و این موضوع اکنون برای ایران به یک موضوع دسته اول در حوزه انرژی تبدیل شده است.
از سوی دیگر ایران می تواند به صادرات گاز به بازارهای نوظهوری مانند سوریه فکر کند. بازاری که به شدت در این زمینه وابسته است و در حال حاضر با مشکلات جدی در زمینه تامین گاز در انواع آن با مشکل رو به روست. هر چند که صادرات گاز به کشورهای غیر همسایه موضوع آسانی فرض نمی شود اما اینکه پرونده این موضوع برای همیشه بسته باشد نیز مشکل ساز خواهد بود. ایران باید پا را فراتر از کشورهای همسایه بگذارد و بازار جدیدتری در این زمینه برای خود فراهم کند.
با توجه به آینده روابط ایران و سوریه می توان انتظار داشت که این کشور بازار خوبی برای مصرف میعانات گازی ایران باشد. اینکه ما در حال حاضر حتی محصولات گازی قابل حمل از طریق دریا را نیز به سوریه صادر نمیکنیم جای بحث و تفکر دارد. شکلگیری مسیر تجارت با سوریه از هر لحاظ مسیر دشواری خواهد بود اما باید برای آن از هم اکنون و شاید خیلی قبل تر برنامه ریزی می شد. مسیر ترانزیت کالا از طریق عراق و مسیر انتقال گاز و سوخت به این کشور از موضوعاتی است که بررسی آن خالی از لطف نیست و تحولات بزرگی را در آینده معادلات تجاری منطقه ایجاد خواهد کرد.