اين نوشتار گزارشی جامع و تحلیلی از وضعیت فعلی و زمینه های توسعه صادرات و واردات در بخش کشاورزی با سوريه می باشد که از سوی سازمان کشاورزی و خوار و بار جهانی ملل متحد منتشر شده است.

همچنین اطلاعات و آمار منتشر شده از سوی سازمان کشاورزی و خوار و بار جهانی ملل متحد در خصوص تولید، صادرات و واردات کالاهای بخش کشاورزی سوريه از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ میلادی به همراه برخی نمودارهای مقايسه ای مربوطه در بخش ضمايم آورده شده است.

GDPکشاورزی و دامپروری به عنوان منبع درآمد و قسمت بزرگی از

سوريه مطرح است. علی رغم تأثیر اين بخش بر امنیت غذايی عمومی، با توجه به بحران موجود و عدم وجود درآمدهای لازم در اين بخش، ورود محصولات کشاورزی برای برآورده سازی و تأمین نیازهای داخلی میسر نیست. هر چند سبد غذايی مردم سوريه در حال بهبود نسبی بعد از کاهش بحران داخلی اين کشور است، در حال حاضر سوريه قادر به تأمین امنیت غذايی مردم خود نبوده و کمک های بین المللی تنها درصد ناچیزی از نیازمندی ها را پاسخگو هستند.

GDPسوريه يک کشور کشاورزی محور است و ۱۷.۶ درصد از را در سال ۲۰۱۰ و درصد زيادی از کل نیروی کار سوريه (۸۰۰ هزار کارگر) در حوزه کشاورزی مشغول به فعالیت هستند. ارزش صادرات کشاورزی سوريه حدود ۳۰درصد از ارزش کل صادرات سوريه می باشد. در سال ۲۰۰۵ با تصويب سیاست جديد اقتصادی سوريه، سرمايه گذاری ها به جای حماهیت از بخش تولید شامل کشاورزی، به سمت بخش خدمات به عنوان بخشی سودآور هدايت شد که شامل املاک، مراکز توريستی و هتل ها، حمل و نقل و سیستم بانكی و غیره است. از اين روی شاهد کاهش زمین های تحت کشت، افزايش بیكاری کشاورزان و رشد تدريجی فقر در سوريه بوديم. اين امر به معنی کاهش بازدهی کشاورزی و افزايش قیمت زمین و املاک به جای وسايل تولید است.

برآورد اقتصاد دانان سوريه از خسارت وارد آمده به بخش کشاورزی سوريه، شامل ۲۰ میلیارد دلار خسارت به تجهیزات کشاورزی، ۲۵ میلیارد دلار کاهش ارزش در دارايی های کشاورزی و ۱۹ میلیارد دلار نیز هزينه احیاء مجدد مناطق کشاورزی بوده و جمع کلی آن معادل ۶۴ میلیارد دلار است.